Wstęp

                                                    Music
– Opisz naszą miłość. Taka nie zdarza się często. Chce żeby wszyscy ludzie na świecie dowiedzieli się, jakim jestem szczęściarzem, że pojawił się na świecie ktoś taki wyjątkowy jak ty. I wybrał mnie, żebym towarzyszył ci przez te wszystkie lata razem. – Mężczyzna po siedemdziesiątce siedział na balkonie małego, lecz uroczego domku. Mieszkał w nim z swoją żoną od blisko trzydziestu lat. To ona go wybrała, zachwycił ją delikatny, mleczny kolor ścian z zewnątrz, czekoladowe dachówki i piękny ogród. Widzieli go przypadkiem, przejazdem, ale gdy go zobaczyła w jej oczach pojawił się tak znany mu błysk. I nie mógł zrobić nic innego jak go w tajemnicy przed nią go kupić i podarować w prezencie na urodziny.

– Ale ja nie jestem pisarka jakąś wybitną czy kimś takim. Piszę tylko do lokalnej gazety małe porady. Takie pisanie rozrywkowe. Nie umiem nic więcej. – Odgarnęła swoje lekko rude włosy do łopatek za ucho. Mimo, że miała już swoje lata, to jej włosy nadal miały podobną barwę do tej, którą miała gdy się poznali. A znała tego mężczyznę większą część życia, wciąż ją zachwycał i krępował w niektórych sytuacjach. Do tej pory jego komplementy sprawiały, że się rumieniła.

– To zrób to tak jak umiesz. Tak lekko i przyjemnie. Ludzie to pokochają tak jak całe New Britain kocha twoje „małe porady”. Zrób to dla mnie, moja kochana. – Spojrzał na nią błagalnie, wiedząc, że prędzej czy później ulegnie jego namową.

– Ian, daj mi spokój. Nic nie będę pisać. – Posłała mu jedno z swoich zirytowanych spojrzeń, a on za to uśmiechnął się do niej szeroko. Wstał i podszedł do niej, po czum ją objął ramionami.

– Mimo upływy lat, złościsz się tak samo. – Pocałował ją czule w czoło, na co ona prychnęła jak rozdrażniona kotka.

– W czoło to całuje się małe dzieci, a żonę, mój drogi, całuje się w usta – powiedziała z chytrym uśmieszkiem i słowami, których używała kiedyś, gdy robił to samo co teraz. Słysząc to usłyszał roześmiał się głośno i pokręcił z niedowierzaniem głową.

– Nie pouczaj mnie, ty mała złośnico – odpowiedział jej słowami, których zaś on używał w takich sytuacjach. – Tylko opisz naszą miłość – dodał kiedy już myślała, że jej się udało odwrócić jego uwagę.

– Uparty stary osioł – skomentowała z irytacją. – Ale dobrze, jak ci tak na tym zależy to zrobię to. Ale wiedz, że nie wszystko pamiętam, tak jak było. Pamięć nie ta, minęło dużo czasu, mogę pomieszać niektóre rzeczy – spróbowała go zniechęcić.

– O to się kochanie, nie martwię. Twoja pamięć jest idealna, nikt tak jak ty pamięta każdy szczegół i umie go wytknąć w stosownym momencie – popatrzył na nią z politowanie, wiedząc dobrze co robi. Byli małżeństwem tyle lat, tyle lat ją znał, a ona naprawdę wciąż liczyła, że uda jej się go wykiwać. – Nasze pierwsze spotkanie na pewno pamiętasz idealnie tak jak ja. Nigdy go nie zapomnę. Zamknij oczy i zobacz te wszystkie lata, które spędziliśmy razem. Te piękne chwile, jak i te ciężkie, nic nas nie rozdzieliło. Nasza miłość była silniejsza od wszystkiego innego i to właśnie chce, żebyś pokazała światu. Miłość, która istnieje, tylko trzeba jej się nie bać i pozwolić jej opanować twoje ciało. Tak jak było w naszym przypadku. Widzisz to kochanie? – spytał, patrząc na nią z iskrami w oczach.

– Nie muszę zamykać swoich. Wystarcza mi, że gdy spojrzę w twoje widzę całą miłość jaką na mnie przelewasz każdego dnia. Ale dobrze, zaraz wezmę kawałek kartki czy czegoś i to napiszę. Wszystko, każdy fragment, każdy pocałunek jakim mnie obdarowałeś, każdą noc, którą spędziliśmy razem. Wszystko. – Delikatnie dotknęła jego policzka dłonią i go pogłaskała. 

_______________________________

Początek pięknego romansu, pięknej miłosnej historii, która jest jedna z lepszych. Mile spędzonego czasu życzę tutaj.